ســرم را کـه تکیـه می د هـم

بـه سینـه ی ِ مـردانـه اَت

همـه ی ِ کوه هـا کــم می آورنـد

اَمن  آغـوش توست کـه

بهـانـه ایی می شــوَد

بـرای ِ هـزار بـاره پیــدا شـدن در حریمـت ...